ଓ୍ୱିଣ୍ଟର-୨୦୧୯: ଏହିସବୁ ସ୍ଥାନରେ ତୁଷାର ପାତ ପରର ମନୋରମ ଦୃଶ୍ୟ

୧୯୯୨ରେ ଗଜପତି ଜିଲ୍ଲା ଗଠନ ହେବା ପରେ ଅବକାରୀ ନିରୀକ୍ଷକ ଭାବେ ଏଠାରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ ଶରତ ଚନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜ । ସେତେବେଳେ ଅବକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଚାଲୁ ରହିଥିବା ସ୍ଥାନ ନିକଟରେ ସେ ୨୦୦୨-୦୩ ମସିହାରେ ବର ଓ ଓସ୍ତ ଗଛ ଲଗାଇଥିଲେ । ଏହାର କିଛି ବର୍ଷ ପରେ ସେ ଏଠାରୁ ବଦଳି ହୋଇଚାଲି ଯାଇଥିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ଦୁଇ ଗଛ ପ୍ରାପ୍ତ ବୟସ୍କ ହେବା ପରେ ଏହାର ବିବାହ କାର୍ଯ୍ୟ ସଂପାଦନ କରିଛନ୍ତି । 

ଏହି ଦେବନୀତିରେ ପାରଳାଖେମୁଣ୍ଡି ସମେତ ଜିଲ୍ଲାର ବିଭିନ୍ନ ବର୍ଗର ଲୋକେ ସାମିଲ ହୋଇ ଆଶୀର୍ବାଦ ଗ୍ରହଣ କରିବା ସହ ପ୍ରସାଦ ସେବନ କରିଥିଲେ । ବର ଓ ଓସ୍ତ ପରିବେଶ ପାଇଁ ଏକ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଗଛ । ତେଣୁ ଏହାକୁ ଏଭଳି ସମ୍ମାନ ଦେବା ସମାଜ ପାଇଁ ଏକ ଉଦାହରଣ ବୋଲି ବୁଦ୍ଧିଜୀବୀ କହିଛନ୍ତି । ହିନ୍ଦୁ ଶାସ୍ତ୍ର ମଣିଷ ସମାଜଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଜୀବଜନ୍ତୁ ଓ ବୃକ୍ଷଲତା ଯାଏଁ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେବା ପାଇଁ ଆହ୍ନାନ ଦେଇଛି । ଯାହାର ଉଦାହରଣ ହେଉଛି ବର ଓ ଓସ୍ତ ଗଛର ବିବାହ ପରମ୍ପରା ।

ଦର୍ଶକବନ୍ଧୁ ଆପଣ ଏ ଅବତାରଣା ଶୁଣିବା ପରେ ଭାବୁଥିବେ, ଆମ ସତ କହୁଛୁ ନା ଗପ କହୁଛୁ। ନା...ଆଜ୍ଞା ଏହା ଗପ ନୁହେଁ। ବାହାନଗା ଟ୍ରେନ ଟ୍ରାଜିଡିର ଗୋଟେ ଚମକାଇଲା ଭଳି ଖବର। ମରଣ ମୁହଁରୁ ବଞ୍ଚି ଯାଇଥିବା ଏ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ହେଉଛନ୍ତି ପଞ୍ଚିମବଙ୍ଗର ୨୪ ବର୍ଷିୟ ବିଶ୍ବଜିତ ମଲ୍ଲିକ।

ଜୁନ ୨ ତାରିଖରେ ସାଲିମାର ଷ୍ଟେଶନରେ କରୋମଣ୍ଡଳ ଏକ୍ସପ୍ରେସରେ ଚଢିଥିଲେ ହେଳାରାମ ମଲ୍ଲିକଙ୍କ ପୁଅ ବିଶ୍ବଜିତ୍। ହେଲେ ଗନ୍ତବ୍ୟସ୍ଥଳରେ ପହଞ୍ଚିବା ଆଗରୁ ଟ୍ରେନ ଦୁର୍ଘଟଣାଗ୍ରସ୍ତ ହେଲା। ଖବର ପାଇଁ ହେଳାରାମ ଆଉ ହେଳା ନ କରି ଧାଇଁ ଆସିଲେ ବାଲେଶ୍ବର। ତାଙ୍କ ପୁଅ ବଞ୍ଚିବ ଏଇ ଆଶାରେ ସେ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ନେଇ ଦୀର୍ଘ ୨୩୦ କିମି ପଥ ଅତିକ୍ରମ କଲେ। ବାହାନଗାରେ ପହଞ୍ଚି ଛାତିକୁ ପଥର କରି ଗୋଟି ଗୋଟି ମୃତଦେହ ତନଖି କଲେ। 
ମିରାକଲ ହେଲା। ଚମକିପଡିଲେ ହେଳାରାମ। ଶବ ଗଦା ଭିତରେ ତାଙ୍କ ପୁଅ ବଞ୍ଚିଥିଲା। ବାପାର ବିଶ୍ବାସ ରହିଗଲା। ତୁରକ୍ତ ତାଙ୍କୁ ବାଲେଶ୍ବର ଡାକ୍ତରଖାନାକୁ ଅଣାଗଲେ। ଚିକିତ୍ସା ପରେ ବିଶ୍ବଜିତ ଏବେ ସୁସ୍ଥ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ସୂଚନା ମିଳିଛି। ଯିଏ ଦେଖୁଛି ସିଏ କହୁଛି, ଯାହାକୁ ରଖିବେ ଅନନ୍ତ କି କରି ପାରେ ବଳବନ୍ତ।  

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶା ଖବର